17 września 1939r. rozpoczął się kolejny akt polskiej tragedii. O godz. 2 rano ambasador RP w Moskwie Wacław Grzybowski został wezwany do Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych. Przewodniczący tego resortu Wiaczesław Mołotow oświadczył, że wobec "bankructwa państwa polskiego" rząd ZSRR nie mógł pozostać neutralny i nakazał Armii Czerwonej przekroczenie granicy z Polską, by "wziąć w opiekę ludność białoruską i ukraińską".
W piątek 1 września 1939r. o godz. 4.45 wojska niemieckie, bez wypowiedzenia wojny, zaatakowały Polskę z ziemi, wody i powietrza, przystąpiły do realizacji planu - "Fall Weiss", który rozpoczął II Wojnę Światową.
Przewaga przeciwnika była druzgocąca. Wojska niemieckie szybko przełamały polską obronę i parły naprzód, zmierzając do okrążenia Warszawy i zniszczenia wojsk polskich.
W dniu 8 września Niemcy dotarli pod Warszawę, której broniły oddziały wojskowe pod dowództwem gen. Waleriana Czumy i ludność cywilna.
"W dniu tym wojsko i społeczeństwo czci chwałę oręża polskiego, której uosobieniem i wyrazem jest żołnierz. W rocznicę wiekopomnego rozgromienia nawały bolszewickiej pod Warszawą święci się pamięć poległych w walkach z wiekowym wrogiem o całość i niepodległość polski"
/z rozkazu Ministra Spraw Wojskowych gen. broni Stanisława Szeptyckiego nr 126 z 4 sierpnia 1923 roku/.
Sytuacja na froncie wschodnim w końcu lipca 1944 roku zmusiła kierownictwo polskiego podziemia do podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie wybuchu w Warszawie powstania zbrojnego przeciw Niemcom. Stanowisko członków Komendy Głównej AK nie było jednolite. Jednak argument, że Warszawa jako stolica Polski zostanie wyzwolona przez samych Polaków, wydawała się ostatnią szansą uratowania niepodległości Polski. Wzięto też pod uwagę nastroje ludności stolicy, która rwała się do walki.
w życzeniach wykorzystano obraz - kwiaty z: www.floraqueen.pl
Narodowy Dzień Zwycięstwa - święto państwowe upamiętniające zwycięstwo nad hitlerowskimi Niemcami.
8 maja 1945 roku Niemcy podpisały bezwarunkową kapitulację, która kończyła trwającą od 1 września 1939 roku wojnę w Europie.
W dniu 16 kwietnia w Siłach Zbrojnych RP, obchodzone jest Święto Wojsk Inżynieryjnych - Dzień Sapera. Święto ustanowione na pamiątkę forsowania Odry i Nysy Łużyckiej w 1945r.
16 kwietnia 1945r.na froncie wschodnim II wojny światowej, wojska 1 Frontu Białoruskiego i 1 Frontu Ukraińskiego, rozpoczęły tzw. operację berlińską, której celem było zdobycie Berlina.
14 kwietnia 1945r. polscy saperzy rozpoczęli przygotowania do budowy przyczółka na zachodnim brzegu rzeki Odry. Operację przeprawienia wojsk biorących w niej udział, zabezpieczało wówczas 25 batalionów inżynieryjnych różnych specjalności. 16 kwietnia 1945r. rozpoczęła się operacja forsowania Odry i Nysy Łużyckiej.
Podczas forsowania rzek zginęło kilka tysięcy saperów. Udział żołnierzy wojsk inżynieryjno saperskich w operacji stał się symbolem odwagi, poświęcenia i męstwa.
W 73 rocznicę tego wydarzenia Stowarzyszenie Saperów Polskich we Włocławku, 16 kwietnia 2018r., zorganizowało uroczystość oddania hołdu poległym w 1945r. saperom. Uroczystość odbędzie się we Włocławku przy Pomniku 3 Wppont przy ul. Żytniej o godz. 12.00. Na uroczystość w imieniu organizatorów serdecznie zapraszamy.
Zarząd Rejonowy Związku Żołnierzy Wojska Polskiego we Włocławku, w przeddzień święta, tj 15 kwietnia, uczcił pamięć poległych żołnierzy wojsk inżynieryjnych podczas mszy w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela, pełniącego rolę Kościoła Garnizonowego we Włocławku. Mszę odprawił proboszcz parafii, ks. prałat ppłk Zbigniew Szygenda.
W dniu 16 kwietnia Stowarzyszenie Saperów Polskich we Włocławku, zorganizowało uroczystość przy pomniku 3 Warszawskiego Pułku Pontonowego. W uroczystości wzięła udział delegacja ZŻWP we Włocławku oraz nasi członkowie, byli żołnierze wojsk inżynieryjnych. Na zakończenie uroczystości w hołdzie saperom, złożono liczne wiązanki kwiatów.
Relację z obu uroczystości można obejrzeć w zakładce "Galeria".
Dnia 22 stycznia obchodzimy 155 rocznicę wybuchu powstania styczniowego 1863-1864. Polskiego powstania narodowego przeciwko Imperium Rosyjskiemu, będące najdłużej trwającym zrywem niepodległościowym w epoce porozbiorowej.
W styczniu 1863 roku powstanie obejmowało Królestwo Polskie, w lutym rozszerzyło się na Litwę, w kwietniu i maju sięgało okolic Dynaburga i Witebska oraz guberni kijowskiej i wołyńskiej. Z Galicji i zaboru pruskiego napływali ochotnicy, broń i zaopatrzenie. Przybyli też ochotnicy z Włoch, Węgier, Francji, a także Rosji.